wróżyć wróż·yć

-ę, -ysz

1. vt

1) pf wy- (osoba, = przepowiadać) to predict

2) (zjawisko, zachowanie, = być zapowiedzią) to foreshadow

2. vi

wróżyć (powróżyć pf) komuś z gwiazd — to tell sb's fortune from the stars

moja matka wróżyła z fusów — my mother used to read fortunes in tea leaves